IK HOUD VAN NEDERLAND

I LOVE THE NETHERLANDS

Het land waar je opgroeid is vaak het land waar je geboren bent en heet daarmee ook je moederland bedoeld. Ik voel mij, alhoewel ik in een uitzonderlijke plaats geboren ben en een nog meer uitzonderlijke Nederlandse plaats getogen ben, een echte Nederlander, een land waar ik buiiten al mijn vooroordelen, vooral trots op ben om werkelijk een Nederlander te mogen zijn.

In de Nederlandse  geschiedenisboekjes leerde ik iets over de vaderlandse geschiedenis van mijn moederland Nederland. Ik groeide er op in het toen nog niet zo heel erg lang bevrijde Nederland, een land met ongekende vrijheid en een land dat misschien wel voorop liep in de sekshuele revolutie die zich na de tweede wereldoorlog voortdeed en waar ik dan ook werkelijk uit voort ben gekomen.

De identiteit van Nederland drukte als een zwaar juk op vele Nederlanders na de tweede wereld oorlog. Wat was er gebeurd? Wat had men gedaan? Maar vooral misschien wel de meest belangrijke vraag: Waar had men misschien wel in willen geloven?

 

 

The country where you grow up is often the country where you were born and is also referred to as your mother country. I feel, although I have been born in an exceptional place and have become an even more exceptional Dutch place, a true Dutchman, a country in which I am under all my prejudices, especially proud of being really a Dutchman.
 
In the Dutch history books I learned something about the national history of my motherland Netherlands. I grew up in the then not yet very long liberated Netherlands, a country with unprecedented freedom and a country that perhaps led the way in the sexual revolution that continued after World War II and where I really came from .
 
The identity of the Netherlands was a heavy yoke on many Dutch people after the second world war. What was happened? What had they have done? But above all perhaps the most important question: What could perhaps have been believed in?

NEDERLAND POPPENLAND

MAAR OOK ZIJN ER VREEMDE WOORDEN IN NEDERLAND

BUT ALSO THERE ARE ALIEN WORDS IN THE NETHERLANDS

HET NEDERLANDSE WOORD “SPROOKJE” IS ZONDERMEER HET ALLERGROOTSTE ONZINWOORD EN IS MEESTAL GEMAAKT DOOR ZAKENMENSEN

THE DUTCH WORD "SPROOKJE" (FAIRY TALE) IS WITHOUT DAUBT THE  BIGGEST NOT TRUE WORD AND IS MOSTLY MADE BY BUSINESS PEOPLE

Zonder het misschien door te hebben, verklaarden de gebroeders van  Warmerdam  dat "Hans en Grietje", allerminst een uitermate “kinderverhaaltje” was. Het woord SPROOKJE is dus bedacht door handige zakenmensen of slimme en uitgekookte leraren, meesters, juffen en of onderwijzeressen en zij begrepen dan ook werkelijk niets van de werkelijke toedracht van de gesproken woorden waar het woord “SPROOKJE” dus eigenlijk vandaan kwam.

 

Zelfs de werkelijke verhalen van de Zweedse verhalenvertelster Astrid Lindgren en haar vertaalster Rita Verschuur ( die ik nog eens persoonlijk mocht leren kennen), waren zeker geen vertellers van werkelijk kinderverhalen. Maar ook kun je denken aan de in Nederland zeer begeerde Annie M. G. Schmidt. Het waren eigenlijk allemaal geen “sprookjesvertelsters” of vertellers van kinderverhalen al denken de meeste Nederlanders daar 100 % vanuit te kunnen gaan.  

 

Eigenlijk waren veel vrouwen dus eerder schrijfsters van grote rampenverhalen die ze dan sprookjes of kinderverhalen wilden noemen. Maar misschien waren het ook wel gewoon hele handige zakenvrouwen die in ieder geval in hun eigen levensonderhoud konden voorzien. En dit deden  door in te spelen van wat zij zagen hier vaak juist erg geschokt over konden zijn.

 

Wie de musical FOXTROT bekijkt zal hier dan ook geen enkel spoor meer van zogeheten kinderverhaaltjes in aan kunnen aantreffen. Nee, ze had zelfs een hekel aan kinderen sprak ze eens spontaan uit.

En toen een dichter des vaderlands, die blijkbaar haar vervangende vader was geworden, en  haar ten zeerste bekritiseerde, is Annie  gelijk  gestopt met schrijven van verhalen. Zij bewonderde deze vaderlandse dichter namelijk in hoge mate.

 

Dit kun je dus allemaal nog horen in de vele interviews op Youtube kanalen.

 

Toen ik na mijn scheiding in 2003 toevallig heel sterk moest denken aan een verhaaltje dat ik eens op mijn 20e levensjaar had gelezen, zag ik plotseling  hele grote overeenkomsten in een zogenaamd kinderboek over een Trollenkind. Het werd voor mij zelfs de reden om op onderzoek uit te gaan naar die bewuste Rita Törnqvist, waarvan ik eerst het vermoeden had dat ze in Scandinavie woonde.Ik kwam er toen achter dat ze gewoon Nederlands was en ooit de bevriende vertaalster van Astrid Lindgren was geweest, maar na haar scheiding toch weer naar Nederland was terug gekeerd en ik heb haar toen opgezocht. Het boekje: "Zwerftocht van een trollenkind" bleek Rita geschreven te hebben in opdracht voor haar kinderen, maar was voor mij eigenlijk allerminst een werkelijk “kinderverhaaltje” te noemen. Rita noemde het schrijven van dat bewuste boekje zelfs een van haar meest zware bevallingen.

 

Maar Rita vertelde me nog meer. Ze vertelde me dat ze toen bezig was met een verhaal over haar moeder en wanneer ze dat zou hebben geschreven, kan ze werkelijk geen zogenaamde ‘KINDERVERHAALTJES” meer schrijven.

De weduwevrouw van een zakenman

 

Maar toen dacht ik ook even aan een zakelijke weduwevrouw, die de eerste vrouw van de jonge Mohammeth was geworden.

Zou ik niet de hele Moslimbeweging over me heen krijgen wanneer ik je zou beweren dat de hele Koran slechts sprookjes voor kinderen zijn geweest?

Het levensverhaal begon voor mij dus met een oudere rijke weduwe van een overleden zakenman, En een vrouw wiens oog toen was gevallen op de veel jongere Mohammeth.

De weduwvrouw liet de jonge Mohammeth toen een test als handelsman uitvoeren en hier was Mohammeth toen voor geslaagd.

Hij mocht toen de wettige echtgenoot worden van de veel oudere weduwvrouw. En weten veel Moslims eigenlijk wel dat deze Mohammeth tijdens dit eerste huwelijk werkelijk uiterst monogaam is geweest?  (Waarom zijn  mannen in een Moslimcultuur eigenlijk de baas geworden van hun vrouwen, vraag ik me dan even af.)

 

En waag het dus liever maar niet om de verhalen van Mohammeth in de bergen (dus zonder toeziend oog van zijn vrouw),  sprookjes te gaan noemen, want dan ben je echtin groot gevaar voor in hun cultuur. Kijk dan dus maar liever naar de Nederlandse cultuur van het werkelijke “sprookje” van onderwijzer Jan Schenkman, of anders naar het Rooms Katholieke sprookje van het kerstmannetje dat tot op de dag van vandaag nog steeds als grotee afgodsbeelden  bestaan.

Without knowing it, the van Warmerdam brothers stated that Hansel and Gretel was by no means a "children's story". So we can conluede that the word  "SPROOKJE"was thought up by handy business people or smart and clever masters or teachers that will do a clever business, and they really didn't understand the real facts of the spoken words where the word "SPROOKJE" actually came from. The Dutch word “SPROOKJE” (fairy tale) is coming from GESPROKEN WOORD (told stories) and that is meaning spoken words. The spoken words that were always told by human to eachother.

Even the real stories of the Swedish storyteller Astrid Lindgren and her translator Rita Verschuur (who I could get to know personally in person), were certainly not storytellers of real children's stories. But you can also think of Annie M. G. Schmidt, who is very much wanted in the Netherlands. In fact, they were not all "fairy tale storytellers" or storytellers of children's stories, although most Dutch people think they can go 100% out of that.

 

In fact, many women were more likely to be writers of major disaster stories, which they then called fairytales or children's stories. But perhaps they were just very handy businesswomen who could at least provide for their own livelihood. And they did this by responding to what they saw here often very shocked.

 
Anyone who looks at her musical FOXTROT will no longer be able to find any trace of so-called children's stories. No, she even hated children she spoke once spontaneously.
 
And when a famous poet of the Netherlands, who had apparently become her replacement father, and special he had a very strongly criticize to her, Annie immediately stopped writing stories. She admired this native poet to a large extent.

 

You can all hear this in the many interviews on Youtube channels.

 

When, after my divorce in 2003, I had to think of a story that I once read at the age of 20, I suddenly saw very big similarities in a so-called children's book about a Troll child. For me it even became the reason to start researching that conscious Rita Törnqvist, of whom I first suspected she lived in Scandinavia. I found out that she was just Dutch and once was the friendly translator of Astrid Lindgren. but after her divorce she had returned to the Netherlands and I went to see her.

The booklet: "The wanderings of a troll child" turned out to have been written by Rita for her children, but for me it was by no means a real "children's story". Rita even called the writing of that booklet one of her most difficult childbirths.
And through our conversation I also suddenly understood that Astrid Lindgren with her character of Pipi Longstocking had actually also gone through a big drama. After all, both women were separated with their husbands and were allowed to look after their children.

 

But Rita told me more. She told me that she was busy that moment with the truth story of her mother and if she finished, she really couldn't write so-called 'CHILDRENSTORIES' anymore.

 

The widow of a businessman

 

But then I also thought about a business widow, who had become the first wife of the young Mohammeth.
Would not I get the whole Muslim movement over me if I told you that the whole Quran was just fairy tales for children? So the life story started for me with an older rich widow of a deceased businessman, A widowed woman whose eye had then fallen on the much younger Mohammeth. The widowed woman then had the young Mohammed perform a test as a merchant. Mohammeth had succeeded at that time. He was then allowed to become the legal husband of an admittedly much older widow who was very fond of him. And do many Muslims actually know that this Mohammed was really monogamous during this first marriage? (Why have men in a Muslim culture actually become the boss of their wives, I ask myself.)

 

And so do not dare to mention the stories of Mohammeth in the mountains (so without the watchful eye of his wife), fairy tales, because then you are really in danger in their culture. So look better at the Dutch culture of the real "fairy tale" of teacher Jan Schenkman, or else at the Roman Catholic fairy tale of the Santa Claus that still exist today as great idols.