Verhalen
Zolang de mens bestaat, verteld de mens verhalen.We horen verhalen en we maken verhalen. Maar ook zoeken we de verhalen die we kunnen geloven.Het geloven in een goed en werkelijk leerzaam verhaal is van belang.
Wanneer we een verhaal kunnen geloven dan vinden we dat fijn en willen we het graag een bekoring geven.
Sommige verhalen kunnen mensen ook bang maken, die vinden we vaak niet leuk. Ieder mens groeit op door verschillende verhalen tegen te komen en mee om te gaan. De wijze waarop de mens reageert op verhalen, hangt vaak af van de voorbeelden die men krijgt.
- Hoe ga ik met andere verhalen om en hoe ga om met de levensverhalen van anderen?
- Wijs ik bepaalde verhalen bijvoorbeeld radicaal af?
- En zo ja, waarom doe ik dat eigenlijk?
- En heb je als mens dan werkelijk een betrouwbaar levensverhaal er voor in de plaats?
- En waarom denk je dat andere mensen voor jou een voorbeeld zijn?
- Hebben die andere mensen dan soms helemaal geen gebreken?
- Of denk je werkelijk volledig een betrouwbaar beeld te hebben wanneer er een leeftijdsverschil bestaat van meer dan 25 jaar?
- Ken jij werkelijk de pijnen die de ander werkelijk heeft moeten doorstaan? (een pijn die dus misschien wel zo gegroeid kan zijn in tientallen jaren
Mijn ervaring is het dat de meeste psychologen en psychiaters veelal uitgaan van gemiddelden willen gaan en wanneer ze dat niet doen, ze werkelijk net zo kwetsbaar als dat ieder mens onder mens zijn. Iedereen die een mens in openheid is namelijk kwetsbaar. Alleen kan de ene zijn pijn beter verbergen dan de andere en soms zelfs doen alsof ze alles begrijpen en hun niets mankeert.
In mijn jeugd maakte ik al een studie van de geest van de mens. Ik maakt het mee dat er verschillende psychologen waren die ik toevallig als buurman had leren kennen, zichzelf uiteindelijk maar van het leven hadden willen beroven. Gewoon omdat ze ontdekten dat hun eigen leven helemaal niet op orde was.
In latere jaren ben ik dat natuurlijk nog veel meer tegengekomen. De meest perfect lijkende pedagogen, psychologen of psychiaters bleken allemaal tekort te schieten, echt niemand uitgezonderd.
zelfportret dat ik mezelf kon laten maken en liet opsturen vanuit het museum voor volkenkunde te Leiden 2016
Waardevolle verhalen hebben we allemaal nodig
Er bestaan hele oude waardevolle verhalen die werkelijk als voedsel gegeten moeten worden. Je groeit hier namelijk van en wordt er sterker en meer bewuster van. Ook ga je beter begrijpen van waarom je hier eigenlijk op aarde bent gekomen.
Wanneer je dit niet weet, dan kan je vrij zeker in een depressie terecht komen en kan je er op een gegeven moment misschien helemaal niet meer uitkomen en loop je als een wanhopige naar een psycholoog of psychiater en zeg je
DOKTER DOKTER, U MOET ME HELPEN, NU, OF HET IS ECHT TE LAAT!
Wat je alleen dan niet door hebt is dat je je hele leven opeens van een ander laat afhangen die je daar dan dus graag voor wilt betalen. Je bent het roerend met hem of haar eens en bent al lang blij als je kans hebt gekregen om jezelf als ZIEK te gaan bestempelen. Maaar waarom zou je wachten totdat jij je ziek, misselijk en beroerd ben gaan voelen door je eigen toedoen?
Ik beweer dus dat de mens in de meeste gevallen helemaal geen zieledokter nodig zal hebben. Wanneer de mens iets meer preventief en zich werkelijk open zal willen stellen tot de oude wijze verhalen. En dan natuurlijk vooral gelet op de verhalen die een hele duidelijke taal spreken en zich dubbel en dwars door duizenden eeuwen voor werkelijk miljarden mensen hebben bewezen.
Pas op voor echt negatieve verhalen!
Er bestaan dus ook verhalen die je werkelijk naar beneden willen drukken en die komen van mensen die zeer doelbewust de baas over je willen spelen, hoewel ze dat vaak zelf helemaal niet door hebben. Zij kunnen in zijn in staat zijn om jou verhalen te vertellen die misschien voor jou heel aannemelijk lijken, maar eigenlijk heel erg bedrieglijk zijn. Schrik maar niet te hard als ik je dan zeg dat ze in werkelijkheid vaak helemaal niet van je houden en in alles voortdurend doen alsof. Vaak krijgen deze mensen op raadselachtige wijze last van hoofdpijn die ze dan maar snel willen gaan labelen en met het ziektebeeld migraine. Daarmee lijken ze misschien heel zielig en kwetsbaar, maar zijn ze in werkelijkheid vaak heel erg vals en gemeen, gewoon omdat ze alles voor jou van tevoren bedacht hebben en ze in vele jaren geleerd hebben om heel goed te doen alsof. Iets dat dus nooit een verhaal kan zijn waarmee jij je zult kunt voeden en het is zelfs heel erg gevaarlijk. Het gaat hier dus over baasspelers die net doen alsof alles normaal is. Een goed voorbeeld vind je bij een toneelstuk van Samuel Beckett en dan vooral eens te kijken naar de personages in `WACHTEN OP GODOTH en te denken aan de scenes van Pozzo en Lucky.
Maak jouw eigen website met JouwWeb