'Abraham en Isaac' door Lorenzo Ghiberti (1452)

Abraham in de Thora

In de Thora wordt het leven van Abraham in Beresjiet (in het christendom bekend als Genesis), hoofdstukken 11 tot en met 25, beschreven. In Beresjiet treffen we geen biografie, maar enkele gebeurtenissen die het leven van Abraham typeren. In Beresjiet 11:26 lezen we over zijn geboorte. In dat hoofdstuk wordt ook het geslachtsregister van Abraham gegeven. Volgens Beresjiet 25:8 stierf hij op 175-jarige leeftijd. Vanaf Sem, een zoon van Noach, wordt een geslachtslijn getekend tot op Terach, de vader van Abraham.

Volgens de beschrijving woonde Abraham oorspronkelijk in het Chaldeeuwse Ur, waar hij ook was geboren. Meestal denkt men dat daarmee de Soemerische stad Ur in Zuid-Mesopotamië bedoeld wordt, maar die identificatie is niet zonder problemen.

Abram (zoals hij aanvankelijk heette) was getrouwd met Sarai. Zij hadden geen kinderen gekregen omdat zij onvruchtbaar was. Abram had van God te horen gekregen dat hij zijn geboorteland moest verlaten: "Ga naar het land dat ik je wijzen zal". Abram vertrok nu met zijn familie en dienstknechten naar Haran. Daar kreeg hij een tweede oproep van God, waarna hij met zijn huishouden en knechten (circa 1000 personen) een nomadenbestaan heeft geleid.

Omdat Sarai Abram geen kinderen kon geven, gaf zij hem een van haar concubines of bijvrouwen, Hagar genaamd. Deze schonk hem een zoon, Jishma'el. Een tweede bijvrouw van Abraham was Ketura. Zij schonk hem zes zonen: Zimran, Joksjan, Medan, Midjan, Jishbak en Soeach.^[1]

Later verscheen God voor Abram en zei: "Ik zal met jou een verbond aangaan en je zeer veel nakomelingen geven. En je zult de stamvader worden van vele volkeren. Daarom heet je niet langer Abram, maar Abraham. En je vrouw heet niet langer Sarai, maar Sara. En ik zal haar vruchtbaar maken."

Sara schonk Abraham nu een zoon, Jitschak. Als test van zijn geloof moest Abraham echter deze zoon aan God offeren. Toen hij op het punt stond om dit inderdaad te doen, weerhield God hem ervan en stond er een ram gereed om de plaats van het mensenoffer in te nemen.

Sara stierf op 127-jarige leeftijd in Hebron, in Kanaän (nu de Westelijke Jordaanoever). Abraham overleed ten slotte, 175 jaar oud. Hij werd begraven door zijn zonen Jitschak en Jishma'el, volgens de overlevering in de huidige Grot van de Aartsvader in Hebron.

Abraham in de Bijbel

In het Oude Testament staat hetzelfde beschreven als in de Joodse versie, maar de meeste namen zijn anders gespeld. Dit verschilt soms zelfs per Bijbelvertaling. In het Nieuwe Testament wordt Abraham ten voorbeelde gehouden als de ideale christen avant la lettre, omdat hij zo rotsvast op God vertrouwde waardoor God hem als rechtvaardig aanmerkte. Want zoals een christen, aldus de christenen, door God als rechtvaardig wordt beschouwd dankzij zijn geloof in het offer van Jezus Christus, zo wordt Abraham vanwege zijn vaste geloof in God als een oudtestamentische voorloper daarvan beschouwd. In geestelijke zin worden alle ware christenen door hen ook nakomelingen van Abraham genoemd, zoals de Israëlieten en Arabieren zijn lijfelijke nakomelingen zouden zijn.

Samengevat zegt het Nieuwe Testament over Abraham:

• Abraham was de stamvader van het Joodse volk ^[2], dus ook een voorvader van Jezus ^[3]
• Abraham werd door God geëerd ^[4]
• Door zijn geloof is Abraham nu in het Koninkrijk bij Christus ^[5]
• God is Abrahams God; daarom leeft Abraham bij God ^[6]
• Abraham ontving van God grote beloftes ^[7]
• Abraham volgde God ^[8]
• God zegende Abraham om zijn geloof ^[9]
• Abraham is de stamvader van ieder die in geloof tot God komt ^[10]

Abraham in de islam

Zie Ibrahim (profeet) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In de Koran is Abraham de boodschapper van de Suhuf-i-Ibrahim, voorafgaand aan Mohammed en de Koran. De Koran benadrukt een voortzetting te zijn van de eerdere boodschap die Abraham ontving. Abraham wordt nadrukkelijk moslim en hanif genoemd en de discussies rondom zijn geloof of hij jood of christen was, volledig afgekeurd. De Koran noemt hem monotheïst en ook de vader van monotheïstische volkeren.

In soera De in de Rangen Behorenden is het verhaal terug te vinden van Ismael (zijn zoon) die Abraham volgens de opdracht van God moet offeren. Omdat Ibrahim aan die opdracht wil voldoen wordt hij uiteindelijk vrijgesteld door God. Het Offerfeest in de islam is een herdenking van het offer van Abraham.

Abraham als historische figuur

Over Abraham zijn geen andere historische bronnen te vinden dan de Tenach, de Bijbel en de Koran. Desondanks wordt Abraham ook vaak door niet-gelovigen beschouwd als een persoon die echt heeft bestaan.^[bron?] Andere personages, zoals Adam en Eva en Noach worden door niet-gelovigen meestal als fictieve personages gezien. Een van de redenen is dat het bestaan van Abraham makkelijker aan te nemen is dan het bestaan van Adam, Eva en Noach. Wanneer de laatste drie daadwerkelijk de voorvaders/moeder van alle mensen zouden zijn, zou dit, volgens hen, tot onoplosbare vragen inzake de genetica leiden. Zev Herzog, een archeoloog verbonden aan de Universiteit van Tel Aviv, publiceerde in november 1999 een artikel in de Maariv, waarin hij schreef dat vijftig jaar onderzoek in Israël geen bewijs heeft opgeleverd dat de verhalen in de Bijbel ondersteunt. Hij meent dat Abraham, Isaak en Ismaël als legendarische figuren moeten worden opgevat.

Tijdlijn

Volgens de Bijbelse tijdlijn zou Abram in 2038 v.Chr. geboren zijn. De naamsverandering naar Abraham zou hebben plaatsgevonden in 1939 v.Chr., en hij zou overleden zijn in 1863 v.Chr.
Twee onderzoekers, L. Thomson (North-Carolina 1974) en John van Seters (University College, Toronto, 1975), kwamen onafhankelijk van elkaar tot de wetenschappelijke bevinding dat, op basis van hun studie van de socioculturele en juridische achtergrond die de verhalen over de aartsvaders kenmerkt, deze op een lijn zouden te stellen zijn met de vroege documenten van het 1e millennium v.Chr.. Zij wijzen op aanzienlijke inconsequenties die in de Bijbel voorkomen en keren zich tegen 'fundamentalisten' die stellen dat Bijbelse verhalen zouden kunnen dienen om de geschiedenis van het Midden-Oosten te reconstrueren op een manier zoals men dat met de archieven van Mari of gelijkwaardige archeologische bronnen pleegt te doen, die dateren uit deze vroege millennia zelf. Het Oude Testament zou volgens sommigen pas in de 10e eeuw v.Chr. op schrift zijn gesteld; anderen houden het op de 6e eeuw v.Chr..^[11]

Voorgeslacht

Nageslacht

Abraham, andere betekenissen

De naam komt in Nederland voor in verschillende uitdrukkingen. Bijvoorbeeld:

• Hij weet waar Abraham de mosterd haalt - hij weet hoe de zaken in elkaar steken. Het is een verbastering van mutsaard (takkenbos, brandhout)
• Hij heeft Abraham gezien - hij is vijftig jaar oud geworden. Deze uitdrukking berust op een verkeerde interpretatie van Johannes 8:57.

Zie de categorie Abraham van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Profeten van het jodendom en het christendom in de Hebreeuwse Bijbel
Genesis: Henoch · Noach · Abraham · Isaak · Jakob · Jozef Exodus tot Deuteronomium: Aäron · Mozes · Mirjam · Bileam · Pinechas · Job Grote profeten: Jesaja · Jeremia · Ezechiël · Daniël Kleine profeten: Hosea · Joël · Amos · Obadja · Jona · Micha van Moreset · Nahum · Habakuk · Sefanja · Haggai · Zacharia · Maleachi Overige profeten: Ahia · Azarja · Chaziel · Debora · Elia · Eliëzer · Elisa · Gad · Hanani · Hulda · Iddo · Jehu · Micha, zoon van Jimla · Natan · Oded · Samuel · Semaja · Zacharia

Profeten binnen de islam, genoemd in de Koran

Adam Idris Nuh Hud Salih Ibrahim Lut Ismail Ishaq Yaqub Yusuf Ayyub   آدم ادريس نوح هود صالح إبراهيم لوط اسمعيل اسحاق يعقوب يوسف أيوب Adam Henoch Noach Eber Selach Abraham Lot Ismaël Isaak Jakob Jozef Job Shu'aib Musa Harun Zulkifl Dawud Suleyman Ilyas Al-Yasa Yunus Zakariya Yahya Isa Mohammed شعيب موسى هارون ذو الكفل داود سليمان إلياس اليسع يونس زكريا يحيى عيسى Jetro Mozes Aäron Ezechiël David Salomo Elia Elisa Jona Zacharias Johannes Jezus